دبیرستان زنده‌یاد حاج سید حسین نوایی

روز پانزدهم اردیبهشت ماه، از طرف مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌اللّه خامنه‌ای به عنوان روز بزرگداشت شیخ صدوق نامگذاری شده است.

محمد بن علی بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق و ملقب به رئیس‌المحدثین، سرآمد حدیث‌شناسان شیعه است و از این رو که در نقل روایات، جز به راستی سخن نمی‌گفت، به «صدوق» شهرت یافت.

شیخ صدوق در شهر قم بدنیا آمد و در همان جا رشد کرد و نزد استادان آن شهر به فراگیرى دانش پرداخت، سپس در زمان رکن‌الدوله دیلمی از امرای آل بویه از قم به ری آمد.

شیخ صدوق از کسانی است که برای جمع‌آوری احادیث امامان معصوم علیهم‌السلام به مسافرت‌‌های بسیار رفته است. در این سفرها از استادان بزرگی استفاده کرده و خود نیز به تدریس و بحث می‌پرداخته است. شیخ صدوق برخی از کتاب‌های خود را در این سفرها تألیف کرده است. از جمله سفرهای شیخ صدوق سفر به شهرهای بخارا، نیشابور، طوس، اصفهان و بغداد بوده است.

وی پس از گذشت هفتاد و پنج سال از عمرش، در سال ۳۸۱ در شهر ری درگذشت و در شهر ری مدفون گردید که بعدها گورستان ابن‌بابویه در اطراف آن ساخته شد.

واقعه جالب در مورد شیخ صدوق این است که در حدود ۱۲۳۸ قمری و در عهد فتحعلی شاه قاجار مرقد شیخ صدوق از کثرت باران خراب شد و رخنه‌ای در آن پدید آمد. به جهت تعمیر و اصلاح آن اطرافش را می‌کندند؛ پس به سردابی که مدفنش بود برخوردند، هنگامی که وارد سرداب شدند، با جسد سالم شیخ صدوق مواجه شدند.

این خبر به سرعت در تهران منتشر شد و به گوش فتحعلی شاه رسید. وی با جمعی از بزرگان و امنای دولت به جهت مشاهده حضوری به محل آمدند. جمعی از علما و اعیان دولت داخل سرداب شدند و صدق قضیه را به رأی‌العین مشاهده کردند. پس از آن وی دستور تعمیر و تجدید بنا و تزئینات آن بقعه را صادر کرد.