دبیرستان زنده‌یاد حاج سید حسین نوایی

پنج ارزش اساسی که به فرزندان ما کمک می‌کند تا افرادی توانمند و موفق شوند در ادامه آمده است. برای یادآوری آسان این ارزش‌ها آن‌ها را «TRICK» (فوت و فن) می‌نامیم.

T = Trust (اعتماد)

R = Respect (احترام)

I  = Independence (استقلال)

C = Collaborarion (همکاری)

K = Kindness (مهربانی)

اعتماد

ما در سراسر جهان دچار بحران اعتماد هستیم. پدر و مادر می‌ترسند و این باعث می‌شود که فرزندان‌شان از این‌که خودشان باشند، از این‌که خطر کنند و از این‌که در برابر بی‌عدالتی بایستند، بترسند.

اعتماد باید از پدر و مادر شروع شود. وقتی ما به تصمیم‌هایی که به‌عنوان والدین می‌گیریم، اطمینان داشته باشیم، می‌توانیم به فرزندان‌مان اعتماد کنیم تا در جهت توانمند شدن و استقلال گام‌های مهم و لازم را بردارند.

 احترام

اساسی‌ترین احترامی که می‌توانیم نسبت به فرزندان‌مان از خود نشان دهیم، احترام به خودمختاری و فردیت آن‌هاست. هر کودک هدیه‌ای از طرف خداوند است و این وظیفه ما والدین است تا این هدیه را، هرچه باشد، پرورش دهیم.

احترام به فردیت فرزندان‌مان، حمایت از آن‌ها در شناسایی و دنبال‌کردن اهداف‌شان است. آن‌ها را نکو بداریم به حرف‌هایشان گوش کنیم و کمک کنیم تا به خواسته‌های معقولانه خود برسند.

 استقلال

اساس استقلال، اعتماد و احترام است. کودکانی که یاد می‌گیرند خودشان را کنترل کنند و از ابتدا مسئولیت‌پذیر باشند، بسیار بهتر می‌توانند با چالش‌های بزرگسالی مواجه شوند.

آن‌ها در بزرگسالی از مهارت برای نوآوری و تفکر خلاقانه برخوردار خواهند بود. کودکان مستقل قادر خواهند بود با سختی‌ها، موانع و ناراحتی‌ها که همه جنبه‌های اجتناب‌ناپذیر زندگی بزرگسالی هستند، مقابله کنند. آن‌ها حتی وقتی اطراف‌شان آشوب و هرج‌ومرج باشد، کنترل اوضاع را از دست نخواهند داد.

 همکاری

همکاری یعنی دست‌به‌دست ‌هم دادن به‌عنوان یک خانواده همیشه و همه جا. همکاری برای والدین به معنای تشویق کودکان به مشارکت در بحث‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و حتی برقراری نظم و انظباط.

ما نباید به فرزندان‌مان بگوییم چه کاری را انجام دهند و چه کاری را انجام ندهند. در عوض، باید از آن‌ها بپرسیم که چه ایده‌هایی دارند و کمک کنیم تا به ایده‌هایشان برسند و راه‌ حل‌ مناسب برای رسیدن به آن‌ها را پیدا کنیم.

 مهربانی

این‌که ما تمایل داریم با کسانی که نزدیک‌ترین افراد به ما هستند بدون مهربانی و ملاحظه‌ای که نسبت به غریبه‌ها داریم، رفتار کنیم، حقیقتی عجیب است.

پدر و مادر فرزندان‌شان را دوست دارند اما اغلب محبت‌شان را در مقابل فرزندان‌شان بروز نمی‌دهند. مهم است که به فرزندان‌مان نشان دهیم که آن‌ها را از صمیم قلب دوست داریم و تمام تلاش خود را خرج می‌کنیم تا افراد سعادتمندی شوند.

هدف نهایی اعتماد، احترام، استقلال، همکاری و مهربانی پرورش افراد مسئولیت‌پذیر برای جهانی مسئولیت‌پذیر است. این همان کاری است که ما به‌عنوان والدین و معلم باید انجام دهیم تا نه‌تنها فرزندان‌مان را مسئولیت‌پذیر تربیت کنیم، بلکه اساس آینده‌ی بشریت را نیز بسازیم.