سومین سالگرد آسمانی شدن مرحومه حاجیه خانم بلورچی‌زاده
سه سال از آن روز تلخ می‌گذرد. روزی که دنیا و زخارف آن را گذاشتی و گذشتی از همه امورات مادی و به سوی پروردگارت شتافتی.
وقتی آسمانی شدی، چراغ خانه‌ی پدری خاموش شد. خانه‌ای که شاهد حضور قدم‌های مهربانت بود. خانه‌ای که گواه همراهی و همدلی عاشقانه‌ات با آن مرد بزرگ بود. آری مردی از جنس گذشت و ایثار.
پدر که رفت شادی و امید هم رفت. و تو این رفتن و دوری را تاب نیاوردی. تا پدر بود بهترین همراه او بودی در همه سال‌های پر فراز و نشیب زندگی.
آری حاج سید حسین نوایی مردی بزرگ و کریم که با ساخت چندین مدرسه نام خود را در زمره‌ی خیرین مدرسه‌ساز ثبت و ضبط نمود و بدین‌سان تا ابد از رحمت واسعه حضرت حق متنعم خواهد بود.
و اینک در سومین سالگرد عروج ملکوتی مادری مهربان و همسری فداکار، حاجیه خانم بلورچی‌زاده و همسر نیکوکار ایشان زنده‌یاد حاج سیدحسین نوایی سلام و صلوات خود را به روح پاکشان تقدیم نموده، برای ایشان در اعلی علیین، برترین مقام و جایگاه را همجوار با ائمه معصومین و اولیای صالح خداوند آرزومندیم.
روحشان شاد.
