دبیرستان زنده‌یاد حاج سید حسین نوایی

رفتارهای نادرست والدین می‌تواند موجب کاهش شدید انگیزه درسی و یادگیری در فرزندانشان شود. در ادامه با برخی از این رفتارها آشنا می‌شوید:

۱- تصویر منفی و نگران‌کننده از آینده‌ی فرزند خود (به هر دلیل)

۲- توجه و تاکید زیاد بر ضعف‌ها و ناتوانی‌های فرزند و عدم پیگیری آن.

۳- نظارت دائمی پدر و مادر بر نحوه‌ی درس خواندن فرزند نوجوان (به‌ویژه پسر) و خودکفا نبودن او.

۴- حضور کم پدر در خانه و نداشتن ارتباط صمیمانه با فرزند.

۵- انتقال نگرانی‌ها و ناراحتی‌های اجتماعی و اقتصادی به فضای خانه و ذهن فرزندان.

۶- بی‌اعتمادی به خودکفایی و مسئولیت‌پذیری فرزند با تذکر دادن مداوم، نصیحت کردن و از عواقب کار ترساندن.

۷- ابراز و بیان عبارت‌های استرس‌زا.

- بیشتر دقت کن! حواست را جمع کن! وقت تلف نکن! زحمت‌های خانواده را هدر نده!

۸- پرسش دائمی با حالتی نگران و مضطرب درباره‌ی درس و امتحانات و نمره!

۹- عدم تفاهم و همدلی میان پدر و مادر در مسائل گوناگون زندگی.

۱۰- حمایت و مراقبت زیاد از فرزند و ارائه سرویس‌های اضافی به او.

۱۱- مقایسه منفی و تولید حسد و کینه.

- شاگرد اول کلاس چه نمره‌ای آورد، تو چرا مثل او نشدی؟!

۱۲- منت گذاشتن و تولید احساس گناه.

- همه‌ی تلاش‌های ما به خاطر این است که تو موفق باشی ولی تو ...!

۲۳- طرح سئوال‌های منفی و کاهش تمرکز.

- چرا نمره‌های خوبی نمی‌گیری!؟

 ۱۴- القاء نگرانی و نفوس بد زدن.

 - آخرش تو را از مدرسه اخراج می‌کنند.

۱۵- بی‌توجهی به احساس فعلی فرزند و موقعیت روانی او.

۱۶- جر و بحث دائمی با فرزند برای قانع کردن او و نتیجه نگرفتن.

۱۷- ابراز قضاوت‌های منفی در باره دیگران و جامعه را به شدت بحرانی و ناامن دیدن و مراقبت زیاد از فرزند.

۱۸- شکایت دائمی از جامعه و مردم و انتقاد از آنها و نارضایتی شدید از جامعه و زندگی.

۱۹- عدم هماهنگی پدر و مادر در تربیت فرزند و کاهش رابطه‌ی عاطفی پدر با مادر و فرزند.

۲۰- تسلیم بودن والدین به درخواست‌های غیرمنطقی فرزند و عدم قاطعیت در برخورد با او.

۲۱- وابستگی فرزند به یکی از والدین و کاهش ارتباط او به والد دیگر.