دبیرستان حاج سید حسین نوایی (دوره اول)

خطبه پیامبر (ص) در فضیلت ماه رمضان

پیامبر اکرم (ص) در بخشی از سخنان خود در فضیلت ماه رمضان فرمودند: از پروردگار خویش با نیت‌های صادقانه‏ و دلهای پاکیزه از گناهان و صفات ناپسند درخواست کنید که به شما برای روزه داشتن در آن و تلاوت قرآن توفیق دهد، همانا بدبخت و بدعاقبت کسی است که در این ماه بزرگ از آمرزش خدا محروم شود.

امام رضا (ع) به روایت از پدرش علی بن ابیطالب (ع) از آخرین جمعه از ماه شعبان یکی از سال های پربرکت رسالت نبی اکرم (ص) خبر داده است که پیامبر در جمع پیروانش خدا را حمد و ثنا گفت و سپس فرمود:

این داستان را درباره مرحوم شیخ بهاءالدین نقل می‌کنند که روزی با شاه عباس به مدرسه‌های دینی اصفهان رفتند ولی دیدند بیشتر حجره‌ها از محصلین خالی است. مرحوم شیخ متأثر شد و در صدد برآمد تا این کمبود را جبران کند. بالاخره پس از گذشت مدتی ، عمل پر ارزشی به نفع شاه عباس انجام داد که بسیار مورد توجه او قرار گرفت. شاه عباس گفت در برابر اینکار هر پاداشی از من بخواهی انجام خواهم داد. شیخ فرصت را غنیمت دانست و از شاه عباس خواست تا به عنوان پاداش ، او را بر اسبی سوار کند و افسار آن را شخصاً در دست بگیرد و از یکی از خیابان‌های بزرگ اصفهان وی را عبور دهد. این خواسته عملی شد و در سراسر شهر بسرعت منتشر گردید که شاه عباس افسار اسب شیخ بهاءالدین را در دست گرفته و با پای پیاده شیخ را در حالی‌که سوار بر اسب بوده است از خیابانی عبور داده.

زن و شوهری بیش از 60 سال با یکدیگر زندگی مشترک داشتند. آنها همه چیز را به طور مساوی بین خود تقسیم کرده بودند. در مورد همه چیز با هم صحبت می‌کردند و هیچ چیز را از یکدیگر پنهان نمی‌کردند مگر یک چیز؛ یک جعبه کفش در بالای کمد پیرزن بود که از شوهرش خواسته بود هرگز آن را باز نکند و در مورد آن هم چیزی نپرسد.

تصاویر حضرت امام (ره)

روزی پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله و سلم) از کوچه‌ای می‌گذشتند. نگاه مبارکشان به گروهی از کودکان افتاد که در حال بازی بودند. پیامبر در همان حال فرمودند: «وای بر احوال فرزندان آخرالزمان از دست پدرانشان»

 اصحابی که حضور داشتند از پیامبر سوال کردند: یا رسول الله پدرانشان مشرک‌اند؟ پیامبر اسلام فرمودند: «نه بلکه پدران مؤمن و مسلمان دارند.» اصحاب پرسیدند: پس علت تأسف شما چیست؟

کنون گویم ثناهای پیمبر

که ما را سوی یزدانست رهبر

چو گمراهی ز گیتی سر بر آورد

شب بی‌دانشی سایه بگسترد

بیامد دیو و دام کفر بنهاد

همه گیتی بدان دام اندر افتاد

ز غمری هر کسی چون گاو و خر بود

همه چشمی و گوشی کور و کر بود

یکی ناقوس در دست و چلیپا

یکی آتش پرست و زند و استا

یکی بت را خدای خویش کرده

یکی خورشید و مه را سجده برده

گرفته هر یکی راهِ نگونسار

که آن ره را به دوزخ بوده هنجار

به فصل خویش یزدان رحمت آورد

ز رحمت نور در گیتی بگسترد

بر آمد آفتابِ راست گویان

خجسته رهنمای راه جویان

چراغ ِ دین ابوالقاسم محمّد

رسول ِ خاتم و یاسین و احمد

به پاکی سیّد ِ فرزندِ آدم

به نیکی رهنمای خلق عالم

خدا از آفرینش آفریدش

ز پاکان و گزینان بر گزیدش

نبوت را بدو داده دو برهان

یکی فرقان و دیگر تیغ برّان

سخن گویان از ان خیره بماندند

هنر جویان بدین جان برفشاندند

کجا در عصرِ او مردم که بودند

فصاحت با شجاعت می نمودند

بجو در شعرها گفتارِ ایشان

ببین در نامه ها کردار ایشان

سخن شان در فصاحت آبدارست

هنرشان در شجاعت بیشمارست

شعر: فخرالدین اسعد گرگانی