دبیرستان زنده‌یاد حاج سید حسین نوایی

مختصری از زندگی نامه‌ی سردار شهید علی داوری

به سال 1336 کودکی در خانواده‌ای نسبتاً متوسط چشم به جهان  گشود. والدین کودک نام فرزندشان را علی نهادند. در سن 3 سالگی از نعمت مادر محروم گشت. علی در سنین جوانی و نوجوانی علاقه‌ی شدیدی به فوتبال داشت و از افراد بی‌نظیر در فوتبال برخوار و شاهین شهر محسوب می‌شد. به لحاظ  اخلاق و  زندگی زبانزد خاص و عام شده بود. او سعی داشت جوانان را با مسائل دینی آشنا سازد. او چهره‌ی گشاده‌ای داشت و با عملکرد و نگاه خود خطای جوانان را گوشزد می کرد. علی جوان عجیبی بود. به عهد و  پیمان وفادار بود. هرگز دروغ نمی گفت. به نماز جماعت اهمّیّت خاص می‌داد. راهنما و مشاور جوانان در امر ازدواج بود. اهل مزاح هم بود. از تکّه کلام‌های ایشان در مسایل دینی «توکلتُ علی الله» بود. بیشتر روزهای دوشنبه و پنجشنبه روزه می‌گرفت. زندگی ساده‌ای داشت و همیشه در خودسازی خود و دوستان کوشا بود. ایشان قبل از انقلاب یکی از مبارزان علیه رژیم فاسد پهلوی بود و نقش او در شکل‌گیری اتقلاب به رهبری حضرت امام خمینی از دست نوشته‌های او در اطراف مسجد سرجوب قابل مشاهده بود. اغلب با حدیث سخن خود را  آغاز می‌نمود. همه‌ی کتاب‌های استاد شهید مطهری را مطالعه کرده بود سعی زیادی روی شهید رجایی داشت. با شروع جنگ تحمیلی به ندای رهبر کبیر انقلاب لبیک گفت و  به جبهه‌ها شتافت و سرانجام در سحرگاه بیست و یکم ماه مبارک رمضان سال 61 مصادف با شهادت مولای متّقیان علی (علیه السّلام) و در حمله‌ی رمضان به شهادت رسید.

یادش گرامی و راهش پررهرو باد.